Walvissen, wijn en Carmel

2 augustus Carmel
Als een van de initiatieven van onze meiden vandaag naar de Carmel valley voor een wijnproeferij. Immers het gebied rond Monterey staat bekend om zijn wijngaarden, stranden en golfbanen. Op weg er heen (12 mijl) zagen we al snel dat de bosbranden, die al een paar dagen deze regio in haar greep heeft in de Carmel valley, wel heel dichtbij komt. Overal brandweerwagens, die van en naar het brandgebied rijden, en vooral langs de weg bij de huizen tientallen bordjes en spandoeken met teksten als: thank you so much firefighters, we love you firefighters en god bless you firefighters. In het plaatje waar de proevery was bleek de brand slechts 6-7 mijl ver weg te zijn en knepen de meeste inwoners hem best een beetje en waren zij de firefighters zeer dankbaar.  Klinkt toch mooier als branweerman of spuitgast. Het gaat om een hele grote brand waar 5300 firefighters met groot materieel al 8-9 dagen mee doende zijn. Gelukkig smaakte de wijn er niet minder om; zeker niet omdat ze alle 4 de soorten prijswinnend waren, niet hoefden te worden uitgespuugd en sommigen van ons ook de wijn van de ander erbij kregen.Waardoor in een uurtje  deze en gene toch een paar aardige glasjes wijn naar binnen getetterd hadden. Met een flesje Pinot gris van de wine ranch onder de arm en een geschenk fles voor Ben Pluimer van de wine ranch Bernardus van mr. Ben Pon ( van de Pon Automobielen Amersfoort )aan de overkant, gingen we een tikkie tipsie en route naar Carmel een mijl of 10 verderop. Carmel een pittoresk dorp vlak bij zee. Bekend omdat Clint Eastwood er ooit burgemeester was en lijkend op Laren, Bergen en Bloemendaal. Heel veel kunstgaleries, luxe winkels, juweliers, en vorkje prik restaurantjes. In een van die tentjes gelunched en na nog wat winkeltje in en winkeltje uit, lieten Jonne en Roline nog even de nageltjes manicuren. Een must, want ja in een decadent dorp kan dat toch niet achterwege blijven voor de dametjes?
Terug in Monterey nog even wat geflaneerd op Cannenary Row; de trendy winkel street of the town. Beroemd omdat het ooit de straat was waar tientallen sardinefrabrieken stonden, maar vooral omdat de nobelprijswinnaar John Steinbeck, die in Monterey woonde,er een beroemd boek over schreef. De enkele fabrieken die er nog zijn, huisvesten nu hippe barren, souvenier shops en kledingzaken. 
In een Ierse pub op de Cannenary Row ook nog een tweede drankproeverij gedaan; dit keer bier.Dronk sneller weg dan de wijn van deze ochtend, maar ook wel lekker.
Tenslotte een lichte salade maaltijd genuttigd op onze kamer in het hotel, en aansluitend het hotelszwembad by night uitgeprobeerd om toch ook nog even sportief bezig te zijn samen met Jeroen. Doel ervan was de alcohol er goed te zwemmen en met een hehehwateenmooiedagmetleukeactiviteitopveelmooieplekkenenmetsportiefeindgevoel weer een dromennacht tegemoet te gaan. 

3 augustus 
Welke normale mensen gaan op een normale woensdag naar de pedicure, de kapper, wat walvissen op zee bekijken en surfen op het strand van Jack o'Neill in Santa Cruz? Nou wij dus. Tenminste sommigen van ons lieten de tenen verwennen of het haar coiffuren. Tegelijkertijd werden Jonne,Jelle en Jeroen op zee verwend door een springende grijze walvis. In de middag vanuit een redelijk zonnig Monterey via een grijzige weer route via highway 1 langs de kust naar een zonnig Santa Cruz 40 mijl noordwaards bekend van zijn surfstranden en historische attractie pretpark direct aan het strand. Even lekker op het strand in de zon gelegen- maar helaas onze strandstoelen vergeten- terwijl Jeroen en Jelle een uurtje hun surfkunsten hebben uitgeprobeerd. Een kunst van wachten op de goede golf, tijdig erop gaan staan en dan go with the flow. Beiden gaan trachten mee te doen met de Olympics over 8 jaar, maar moeten na een bemoedigend begin van vandaag, nog wel wat extra gaan trainen en aan de techniek, stijl, performance en trics schaven. Dream it, do it.
Terug in Monterey heel aardig gegeten in een eetcafe om de hoek. Op tijd onder de wol om morgen weer een frisse en fruitige dag tegemoet te gaan.

Opvallende waarnemingen vandaag: mensen zijn vriendelijk en beleefd; iedereen rijdt rustig; porties in restaurant zijn huge meestal en Californie is niet-tenminste niet dit deel -  the sunshine state van  de Beachboys songs met zwoele temperatuur, zonnebrillen, volle stranden, cocktails, bikini's en korte broeken. 

4 augustus 
Op de meeste koude dag van de week besloten wij om een fietstocht te gaan doen. Nadat iedereen zijn warme trui had aangetrokken en de fietsen op de juiste hoogte waren afgesteld begonnen wij aan de wereldberoemde tocht van Californie de  17- mile drive. Een mooie route die loopt langs de zee, bekende golfbanen en landhuizen waar je van droomt. Heuveltje op, heuveltje naar beneden.....van Monterey helemaal naar Pacif Grove. . 

Een van de bezienswaardiheden was  de Bird rock. Talrijke pelikanen en meeuwen zaten op de rots heerlijk te chillen. Daar kwam toch een stank vandaan, ze hadden het beter de schijt of stink rock kunnen noemen. Echt daar zijn de scheten die we gewend zijn niks bij. Hierna vervolgden we onze weg helemaal naar boven. Bovenaan vroegen de meiden zich af waar we eigenlijk heen aan het fietsen waren. Gert zei dat we op weg waren naar een boom.. Het was de Lone Cypress tree. Het behoort tot een van de belangrijkste bezienwaardigheden van de regio. De "eenzame cipres", is een scheve boom van 250 jaar oud. Hij groeit midden op de rotsen en staat daar helemaal alleen, vandaar ook de naam.  

Als laatste fietsten we naar Pebbles beach. Op deze golfbaan komen de rijke stinkerds je tegemoed. Op deze bekende golfbaan wordt geregeld de US open gespeeld. Ook staat deze golfbaan bekend, omdat onze grote vriend Tiger Woods hier meerdere malen een balletje heeft gemept en daarnaast ook vele prijzen heeft gewonnen.

Na het eten van een lekker broodje vervolgden we onze weg weer naar beneden, naar het beginpunt van de route. Terug in Monterey weer lekker gedoucht, gezwommen en heerlijk gesmuld in het bekende restaurant, van de avond ervoor,  om de hoek. Hierna lekker onze bedjes in en sloten we na een intensieve, maar leuke dag onze kleine oogjes.